عشق                                

عشق ! بخش نخست کتاب بی وفائی

حقیقی ترین حقیقتها عشق است

عشق آغاز اضطراب است

عشق چاشنی حیاتست

عشق معمائیست بی جواب

عشق یعنی دوست داشتن ونرسیدن

عشق چراغ راه زندگی است

عشق بلائست که همه خواستار آنند

اما عشق ! آتشی است که با چند قطره اشک خاموش می شود!

معشوقی را که چشم انتخاب کند;چه بسا که محبوب دل نشود ;اما

آنرا که دل پسندد بی گمان نور چشم خواهد شد!

عشق یعنی دل را به دست تو سپردن

عشق یعنی غصه دنیا رو نخوردن
عشق یعنی تو باغ اون چشمهای سیات
دل رو تا چشمه سار مهربونی بردن

قاصدک آرزوهای من تویی تو
عشق پر از مهر و وفای من تویی تو
بیا تا با هم دیگه زندگی رو اغاز کنیم
دو تا کبوتر بشیم و رو ابرها پرواز کنیم

عشق تو توی قلبمه
اسم تو روی لبهام
خاطره ای بهتر از این
تو دنیا من نمیخواهم!

تقدیم به یار غریب

******************************************

جدائی عشاق

برایم نامه منویس. نمیدانی چقدر افسرده ام و چطوری آرزوی نیستی می کنم.

بهار و تابستان زیبا بی تو برای من چون چراغ بی نور است حالا دیگر بازوان خود را فرو بسته ام ،زیرا نتوانستم ترا در این بازوان بفشارم . امروز اگر دست بدل من زنی مثل انست که دست به گوری خاموش زده باشی.

برایم نامه منویس1 بگذار من و تو جز مرگ دل خبری بهم ندهیم .

اگر میخواهی بدانی چقدر ترا دوست داشتم ،از خدا و از خودت بپرس .

اگر در خاموشی دل خود صدایی را بشنوی که از عشق سخن می گوید،مثل آنست که بی آنکه به آسمان رفته باشی ،ندای آسمان را بشنوی.

برایم نامه منویس! من از نامه ی تو می ترسم . از حافظه ی خودم نیز می ترسم زیرا یاد صدای تو چنان در دل من مانده است که گاه و بیگاه آوای ترا در کنار خود می شنوم . برای خدا آب زلال را به تشنه ای که حق نوشیدن آنرا ندارد ، نشان مده.

برایم نامه منویس زیرا نوشته ی محبوب، تصویر زنده است

برایم نامه منویس ان دو کلامی را که دیگر جرأت خواندنشان را  ندارم برایم منویس. زیرا صدای تو آنها را بگوش دل من میرساند و چهره ی تو از خلال لبخند شیرینت در برابر من می درخشد.

رایم نامه منویس زیرا چنین می پندارم که بوسه ای سوزان دو لب تو ،این دو کلام را بر لوح دلم نقش می زند.

برایم نامه منویس............................

********************************************